Herinneren
 
een laatste blik over de koeienstal
waar ze dampend liggen te herkauwen
met een brok in mijn keel
neem ik afscheid, dag zwartbonten
geniet van een blij koeienleven
op de nieuwe boerderij
 
in mijn jeugdjaren
trok ik met ze op
in de weidse veenpolder
haalde ze ’s middags
van het land en bracht
ze naar de melkstal
 
oneindig ver liet ik
mijn blik gaan langs
de open luchten rondom
de roep van weidevogels
en de geur van gemaaid gras
hier liep ik in vrijheid